Prof. Dr. Oya Başak son seyahatine uğurlandı

Boğaziçi Üniversitesi’nin kamu üniversitesine dönüşüm sürecine katkıda bulunmuş ve 22 yıl boyunca üniversitenin Batı Lisanları ve Edebiyatı kısım başkanlığını yürüten Emeritus Prof. Dr. Oya Başak 82 yaşında hayatını yitirdi.

Başak için Bebek Cami’nde gerçekleşen cenaze merasimine ailesi, Boğaziçi Üniversitesi’nden öğrencileri, çalışma arkadaşları ve Boğaziçi Üniversitesi Mezunlar Derneği (BÜMED) üyeleri ile üniversitenin mezunlarının yanı sıra sanat, akademi ve iş dünyasından çok sayıda isim katıldı. Başak’ın öğrencileri, tabutunun üzerine “çocukların” yazılı çelenk bıraktı.

Annesinin Boğaziçi Üniversitesi’ne olan bağlılığını ve eğitime verdiği kıymeti, “Boğaziçi Üniversitesi’nden kendi çocuğu olarak bahsederdi. Hasebiyle öğrencileri onun çocukları.Eğitim hayatını herşeyden çok seviyor ve herşeyin üzerinde tutuyordu.” tabirleriyle anlatan kızı Ela Başak Atakan, Oya Başak şöyle konuştu:

“KAMPÜSE ALINMAMAYA BAŞLADI”

“Gelinen son noktada, duruşuyla, gözleri görmüyordu, bastonuyla bir direniş sembolü oldu Boğaziçi Üniversitesi’nde. Sanırım gayretleri başarılı olmuş olacak ki annem ve birtakım meslektaşları yerleşkeye alınmamaya başladı. Ancak bu da çok ses getirdi. Direnişin böylelikle bir kesimi oldular”

Başak’ın yerleşkeye girişi, kayyum rektör atamalarına karşı 2021 yılında üniversitenin akademisyenlerinin yerleşke içerisinde başlattığı ‘Boğaziçi Direnişi’ olarak bilinen protestolara katıldığı gerekçesiyle, 2023 yılında, Fazıl Öder Sönmez’in imzasının yer aldığı bildiriyle yasaklanmıştı. 2021 yılından beri direnişi sürdüren hocalar, Başak’ın cenazesine cübbeleriyle ve Başak’ın direnişe katıldığı vakit çekilmiş fotoğrafıyla katıldı.

“MÜCADELE ETTİ SON NEFESİNE KADAR”

Boğaziçi Üniversitesi Matematik Kısmı öğretim üyelerinden Prof. Dr. Betül Tanbay, Başak’ın yerleşkeye girişinin yasaklanmasına ait, “Oya Başak yerleşkemize Naci İnci ve Fazıl Lider Sözmez’in buyruğuyla alınmamış bir insandır. Kendisi sonuna kadar Boğaziçi için gayret etti, son nefesine kadar” sözlerini kullandı.

Boğaziçi Üniversitesi İktisat Kısmı öğretim üyesi Ünal Zenginobuz ise şöyle konuştu: “Oya hocayı Boğaziçi Üniversitesi’nden ayırmak hakikaten kimsenin haddine değil. Oya hocanın bunu ciddiye aldığını da düşünmüyorum. Yalnız elbet ki, son derece üzgün ve kızgındı. O halde de bir kesim gözleri açık gitti. Hayatını adadığı üniversitenin şu an bir işgal ve yok edilme süreci yaşamasına karşı elinden gelen herşeyi, gözleri kapanıncaya kadar yaptı, dayanak oldu. Bizler Tıpkı gayrete devam edeceğiz”

“GERÇEK MANADA BİR BOĞAZİÇİ EFSANESİYDİ”

Başak için “Gerçek manada bir Boğaziçi efsanesiydi” diyen Boğaziçi Üniversitesi Mezunlar Derneği (BÜMED) Başkanı Gülfem Serra Ulusoy ise Başak hakkında, “Bütün öğrencilerine olağanüstü bir hoca olmasının en büyük nedenlerinden bir tanesi, yalnızca eğitim olarak dersleri vermesi değil, birebir vakitte düzgün bir insan olmanın özelliklerini de benimsetmeye çalışmasıydı” sözlerini kullanarak şöyle devam etti:

“Kendisi gerçek manada bir Boğaziçi efsanesiydi. Zira, Boğaziçi’nin bir kamu üniversitesine dönüşme sürecinde de çalışan takımdaydı. Her vakit Boğaziçi’nin yanındaydı ve Boğaziçi’ni bir çiçek üzere gördüğünü ve bu çiçeğin hırpalanmaması gerektiğini bir çok kez söz etti. Her vakit faziletli olmayı, yeterli insan olmayı, ahlaklı olmayı savundu ve bunları öğrencilerine anlatmaya çaba etti”

ALKIŞLARLA UĞURLANDI

Başak’ın cenazesi, cami avlusundan alkışlarla çıkarıldı. Cenaze merasimine katılan öğrencileri, çalışma arkadaşlar ve kendisini tanıyanlar Başak’ı ANKA’ya şöyle anlattı.

Özlem Görey: Ben hem öğrencisi oldum, sonrasında da tıpkı kısımda hocalık yaptık. Hayatımın en büyük talihlerinden biridir onunla birlikte olabilmek. Müstesna bir insan. Hayat dolu, hepimize hayat sevinci aşılayan bir insan. Hocaların hocası diye boşuna demiyorlar insanlara. Hepimize eli değdi, hepimizin elinden tuttu.

Pelin Batu: Ondan ders alma talihine erişenlerden değilim. Lakin dinleyici olarak onun dersine giriyordum. Evvel sesi koridorlarda yankılanırdı, sonra kendini görürdük. İnanılmaz bir hayat gücü olan, bizlere dersin yalnızca ders değil, bir tiyatro olduğunu gösteren, hayatın aslında Shakespeare’in dediği üzere, bir oyundan mürekkep olduğunu olduğunu bir fiil ömrüyle, heyecanıyla gösteren bir bayandı.

“BİR HAYAT PROFESÖRÜYDÜ DE”

Murat Aydın: Üniversite olarak ğrencisi olamadım ancak hayat üniversitesinde öğrencisiydim diyebilirim. Onun çocuklarıyla birlikte büyüdüm. O süreç zarfında Oya hanımı tanıma bahtına ve ayrıcalığına kavuştum. Akademik kimliğinin yanında, bir hayat profesörüydü de. Yaşamayı çok uygun bilirdi. Anında yaşamayı, birçok şeyi ertelememeyi bize yüzlerce sefer kanıtladı diyebilirim.

“HAK ETTİĞİ FORMDA ALACAKTIR”

Batı Lisanları ve Edebiyatları Kısmı öğretim vazifelisi Hasret Öğüt Yazıcıoğlu: İnsanın dünyasını değiştiren bir hocaydı. Benim bu mesleği seçmemde büyük rol oynamıştır kendisi. O kadar çok anımız var ki kendisiyle ilgili. Kendisi çok komik bir insandı. Kendisiyle dalga geçmeyi de seven bir insandı. Bence bu, bir insanın insan olduğunun göstergesi. Bize satır ortalarını okumayı, olayların art planında neler olup bitiyor bunları görmemize sebep olan son derece bedelli bir eğitmendi. Kendisini en son, cübbesiyle direnişte görmüş olmanın memnunluğunu yaşıyorum.. (Başak’ın üniversiteye girişinin yasaklanmasına) hepimiz çok üzüldük. Bu türlü birşey nasıl olabilir. Üniversitenin 50 yıllık hocası, hocaların hocası, üniversite dışında da sanata, edebiyata çok katkıları olmuş bir insan. Bu türlü bir insanın hem ezun olduğu, hem hocası olduğu hem emekli olduğu üniversiteye giremiyor olması hepimizi derinden yaraladı. Bunları tarih yazacak. Oya hanım da o tarihte yerini, en onurlu, en hakettiği biçimde alacaktır.

Pınar Ergen Pekel: Benim için çok kıymetli bir hoca… Hem hocam hem meslektaşım. Ancak ben onun insani tarafından bahsetmek istiyorum. Herkese çok hürmeti olan bir insandı. Nitekim benim annem üzereydi. Annemi kaybettiğimde bana dayanağını hiç unutamam. Apayrı bir insandı. Çok özel bir ilgimiz vardı. Ona çok hoş şiirler yazardım. Onları çok beğenirdi… Öğrencilerini çok sever hepsine bedel verirdi. Unutulmaz, anlatılamaz bir insandı.